Op vakantie met wethouder Liesbeth van Tongeren: niet naar Lowlands, maar wel zeilen

Voor Liesbeth van Tongeren zit de vakantie er al weer op. 'Ik ben wezen zeilen op de Wadden, daar hadden we hele mooie dagen. Daarvoor hoef je niet per se naar San Francisco of Italië.' En Nederland heeft ook mooie plekjes. 'Medemblik, Oude Schild, Enhuizen, even zo'n stadje inlopen, met wat mensen kletsen.'

Zeilen

De liefde voor zeilen heeft Van Tongeren niet met de paplepel ingegoten gekregen. 'Zeilen heb ik later in het leven ontdekt.' Tijdens een bijbaantje als 'recreatiejuf' op een camping in Friesland. 'Onze baas zei: nou Liesbeth, jij moet vandaag de zeilwedstrijd organiseren. Ik had nog nooit gezeild, geen flauw idee.' Dus vroeg ze aan tienerjongens wie er goed kon zeilen. 'Dan krijg je er direct vijf mee. Maar dan moet je ook leren zeilen, vonden zij. Dus die zomer heb ik voor het eerst in een zeilboot gezeten.'

Tot rust komen in hangmat

Zo'n zeilvakantie is ook goed om even los te komen van het werk, vindt Van Tongeren. Iedereen kent dat wel van vakantie zegt ze: 'Ik moet nog dit, ik wil dát regelen en hoe is het met m'n tante? Moet ik voor de buurvrouw nog wat meenemen'.

Daar heeft de wethouder ook last van. 'Het kost mij moeite om tot rust te komen, je wordt niet voor niets wethouder. Dan wil je veel mensen spreken, de stad in, dingen horen, kijken wat je kan regelen, mensen helpen.'

Daarom is een zeilboot een goede plek om uit te rusten. 'Ik ontdekte op het achterdek een hangmat. Dus naar verloop van tijd was ik rustig genoeg om met een boek in die hangmat te liggen.'

En je maakt nog eens wat mee. 'We zijn ook een nacht drooggevallen. Dan loop je over dat wad. Eerst zie je helemaal niks, maar hoe beter je kijkt, hoe meer je ziet van allerlei soorten leven. Uiteindelijk heb ik daar ook bruinvissen gezien.'

De liefde voor zeilen komt goed uit nu ze in Den Haag woont. 'Den Haag heeft wat andere grote steden echt missen: een haven en een strand.' Daar plukte Van Tongeren in de coronatijd de vruchten van. Met de Scheveningse zeezeilschool ging ze de zee op. 'Dan zie je Den Haag van de andere kant. Je ziet een van de dingen die Den Haag zo mooi maakt, dat sporten bij zee.'

Lowlands

Naast zeilen is de wethouder ook een groot liefhebber van concerten, festivals en buurtfeesten. Dat Lowlands dit jaar niet doorgaat is dan ook ect een domper. 'Ik vind Muse fantastisch, James Blake heb ik een keer gehoord op North Sea Jazz. Joooo, wat is dat vreselijk mooi', zegt ze enthousiast. 'Billie Eilish vind ik ook geweldig.'

'Op Lowlands mag ik meestal ook nog een verhaal houden over duurzaamheid.' Het is een festival dat daar enorm mee bezig is, legt Van Tongeren uit. 'Ik had dit jaar graag gezien dat het grote parkeerterrein bedekt was met zonnepanelen en dat de auto's eronder zouden staan. Dan kunnen ze in de schaduw opladen.'

'De positieve energie voelen, dat je met elkaar het leven viert. Je hebt veel energie nodig om beetje fatsoenlijk wethouder te zijn en van dat soort dingen krijg ik enorm veel energie.'

'Zure groene feminist'

Het werk vindt ze leuk, maar het label dat mensen haar geven niet. 'Ik vind het soms best lastig dat ik weggezet word als een zure groene feminist. Dan denk ik: ik heb heel veel meer in de aanbieding. Ik ben een gewoon mens. Leer me eerst kennen voordat je er zo'n label op plakt.'

Voordat Van Tongeren de politiek in ging, zat ze bij milieuorganisatie Greenpeace. Vervolgens werd ze door GroenLinks gevraagd voor de landelijke politiek. 'Ik had altijd meningen over het Binnenhof. Die waren lang niet altijd even positief. Meningen die heel veel Nederlanders hebben.'

'Ik heb best een grote bek'

Daarom vond ze dat ze het moest doen. 'Ik heb een goede opleiding mogen krijgen, heb best een grote bek en meningen. Laat ik eens kijken of ik überhaupt iets voor elkaar kan krijgen of iets kan bijdragen. Uiteindelijk heb ik 8 jaar in de Tweede Kamer gezeten. En daar gigantisch veel geleerd.'

Sinds 2018 is ze wethouder in Den Haag met de portefeuille Duurzaamheid, Milieu en Energietransitie. Samen met Haagse ondernemers kijkt ze naar duurzaamheidsoplossingen, zoals op het strand. Met een beetje steun van de gemeente hebben ze de afgelopen vier jaar stapjes ondernomen om schoner te worden, legt Van Tongeren uit. 'Minder rietjes, minder plastic, waar gaat je afval heen? Hoe vervoeren we de spulletjes naar de strandtenten?'

En daarvoor kregen strandtentondernemers een keurmerk. 'De Green Key. Dat is een internationale club die dan komt kijken en checkt. Als je goed bezig bent krijg je een groene sleutel. Nou hebben wij op Scheveningen, iets om enorm trots op te zijn, van alle gemeentes de meeste strandtenten met zo'n grote sleutel. Dus strandtenthouders zijn hartstikke goed bezig.'

Dit soort dingen bereiken vindt de Van Tongeren leuk aan haar werk. 'Ik heb het gevoel dat ik een bevoorrecht leven heb.'