Een sterker bos met grotere biodiversiteit: de Scheveningse Bosjes gaan op de schop

‘Het bos is prachtig, maar het is in ontwikkeling. Als je niks doet wordt het eenzijdig.’ Om de biodiversiteit in de Scheveningse Bosjes te bekrachtigen, gaat het vanaf woensdag op de schop. Hierbij zullen bomen worden gekapt, maar wordt ook andere begroeiing weer bijgeplaatst, legt beleidsmedewerker bij de gemeente Albert-Jan van de Scheur uit bij Bob Staat Op. Als het gaat om het kappen van bomen, is dat vooral bedoeld om een andere boom meer ruimte te geven. ‘Met name oude eiken gaan we vrijstellen esdoorns die eromheen groeien’, zegt Van de Scheur. Op andere plekken zullen esdoorns weer worden teruggeplaatst. ‘Zo krijgen we meer diversiteit met verschillende struiken en bomen.’ Olifantenpaadjes Een deel van de gekapte bomen blijft liggen als dood hout. ‘Dat is heel aantrekkelijk voor dieren, omdat er ook weer dingen op dat hout gaan groeien. Afhankelijk van de kwaliteit wordt een ander deel afgevoerd dat later weer gebruikt kan worden voor plaatmateriaal of meubels’, aldus Van de Scheur. Een aantal van de zogeheten olifantenpaadjes, smalle paadjes die door wandelaars zelf zijn gemaakt, wordt afgesloten. ‘Het is bij uitstek een dwaalbos waar je lekker rondjes kan lopen. Dat maakt het zo leuk, dus de olifantenpaadjes gaan niet helemaal weg, maar het waren er nu zó veel. Op sommige van die plekken willen we het bos sterker maken door beplanting aan te brengen.’ Groot genoeg De totale ingreep staat gepland over een periode van vijf jaar, al klinkt dat langer dan de tijd die de daadwerkelijke werkzaamheden in beslag zullen nemen, geeft Van de Scheur aan. ‘Binnen een week of vier zal het meeste zaag- en aanplant werk wel gedaan zijn. Daarna komen we de volgende winter terug met nieuwe maatregelen.’ De wandelaar zal van de ‘verbouwing’ overigens weinig last hebben. ‘Als we zagen, moeten we paden afzetten, maar we hebben het bos opgeknipt in verschillende stukken, dus we zijn nooit overal tegelijkertijd aan het werk. Wat dat betreft zijn de Scheveningse bosjes groot genoeg.’