Horeca opent toch de deuren: 'Als volwassenen onder elkaar moet je kunnen zeggen: er kan méér'

‘Het is bizar toch?’ De horeca staat als één van de weinige sectoren geen versoepelingen te wachten en ondernemer Patrick van Aller weet even niet waar hij het moet zoeken. Na goede overweging besluit hij samen met een aantal collega-zaken om zaterdag – tegen de regels in, ‘maar op een veilige manier’ – toch gasten te verwelkomen. Na drie weken de deuren van zijn gastropub in het Zeeheldenkwartier opnieuw gesloten te hebben gehouden, vindt Van Aller het welletjes. ‘We hebben allemaal thuisgezeten en dat hebben we hartstikke goed gedaan.' 'Nu blijkt dat het meevalt, snap ik niet dat ze niet acuut afschalen. Het lijkt erop dat ze dit heel subtiel willen doen, niet vanwege de ziekenhuisbezetting, maar om te laten zien dat ze in december de juiste actie hebben ondernomen. En die actie op zich sta ik helemaal achter, want je kan niet alles weten. Maar nu we het wel weten vind ik ook dat je als volwassenen moet kunnen zeggen: er kan meer’. zegt hij in

Onderscheid Niet essentiële winkels, contactberoepen en het onderwijs mogen na de volgende persconferentie in aangepaste vorm de werkzaamheden hervatten. Dat de horeca niet in dit rijtje staat, noemt Van Aller krom. ‘Maar het hele leven is zo krom als een banaan geworden, daar wen je aan. Als je als horecaondernemer een winkelstraat inloopt, snap je het echt niet meer; dan voel ik me geïsoleerd in mijn eigen gedachtes.’ Volgens hem is de sector de afgelopen twee jaar dan ook onterecht in een verdomhoekje geplaatst. ‘Het lijkt alsof de horeca een heel ongezond ding is. Als ik het schoolplein oploop, voel ik me soms echt een soort crimineel. En dat terwijl ik een hele schone zaak heb met een mooi ionisatie- en reserveringssysteem. Ik denk dat ze ook onderscheid moeten maken tussen verschillende soorten horeca en niet alleen maar bang moeten zijn voor dat bruine café in het oosten van het land. Er is zo veel verscheidenheid, dus dat zou toch moeten kunnen?’ Schulden Als Van Aller geluiden hoort dat zijn collega’s in de buurt zaterdag toch de deuren willen openen, besluit hij zich daarbij aan te sluiten. ‘Steeds meer zaken stonden op en zeiden: “we gaan open.” Ik denk dat ik een volwassen jongen ben die wijze besluiten kan nemen en ik denk echt dat er op een subtiele manier wel wat kan. Ik heb ook echt zin om weer mensen over de vloer te hebben en dat ga ik absoluut op een nette manier doen.’ Wel roept hij zijn horeca-collega’s op zich op verantwoorde manier te gedragen. ‘Geef geen grote feesten, maar laat zien dat het op deze manier kan.’ De actie is dan ook niet voor de lol, maar geboren uit noodzaak, geeft Van Aller aan. ‘Je ziet de hele wereld doorgaan, maar wij staan nog steeds stil. Als dit na twee jaar het perspectief is, dat we nog steeds als laatste open mogen en wéér zonder te zeggen wanneer en onder wat voor omstandigheden, dan vraag ik me af hoe de komende vijf jaar eruit gaan zien. Ik heb schulden en drie kinderen die ik ook gewoon een toekomst wil geven. We moeten nu voor onszelf opkomen, anders kunnen we niet meer, willen we niet meer en bestaan we niet meer.’ Net op tijd In tegenstelling tot de horeca, mogen contactberoepen weer hervat worden. Bij Christie’s Haarmode op het Noordeinde staat de telefoon sinds donderdag dan ook roodgloeiend. ‘We hebben al zo’n 65 afspraken’, zegt eigenaar Erik. ‘We bestaan dertig jaar, dus we hebben een oude klantenkring en iedereen leeft heel erg mee. We gaan weer knallen.’ Ondanks de goede moed geeft Erik aan dat het ook voor zijn zaak steeds moeilijker wordt het hoofd boven water te houden. ‘Het was een sombere maand. We kregen deze keer geen steun omdat we twee procent te veel hadden omgezet, dus dat was pittig. We mógen nu in ieder geval weer werken, dat is een apart gevoel. Wanneer de rekeningen binnen blijven stromen en je dat niet mag, is dat niet leuk. Deze versoepeling komt net op tijd, tenminste, dat hopen we.’