KNRM'er Paul een jaar na het surfdrama: 'Het is frustrerend dat alles goed ging maar we toch te laat waren'
11 mei 2021, 09:00 • 4 minuten leestijd
DEN HAAG - null
'De pieper ging om 19.16 uur en om 19.21 uur hadden we het eerste slachtoffer er al uit', Paul van Rossum was een van de vrijwilligers van de KNRM die meehielpen met het zoeken naar vermiste surfers voor de kust van Scheveningen. Dinsdag is het precies een jaar geleden dat vijf mannen omkwamen in de kolkende zee. Ze waren kansloos in de dikke laag algenschuim. 'We waren er gewoon supersnel bij. En het is frustrerend dat alles goed ging maar we toch te laat waren. Behalve voor één'.
Door: Pim Markering en Sander Knura
'Het ene moment zit je thuis te eten, de pieper gaat en nog geen tien minuten later heb je gereanimeerd en een slachtoffer overgedragen aan de walploeg', vertelt Paul in het botenhuis van de Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij op Scheveningen. Inmiddels is hij twee jaar actief als vrijwilliger bij de KNRM. De avond van het drama snelde hij zich naar datzelfde botenhuis en stapte aan boord van de reddingsboot Kitty van Roosmalen.
'Toen we het hoekje om voeren was het eigenlijk totale chaos. Er waren mensen aan het wijzen vanaf de blokken. Daar drijft er één, daar drijft er één'. Via een speciaal luik achter in de boot probeerden Paul en zijn collega een drenkeling naar binnen te trekken. Maar de zee was wild; het waaide, er waren hoge golven en een dikke laag schuim.
Foto: Dick Teske
Onmacht
Door het schuim verdwenen de surfers af en toe uit het zicht. 'De onmacht dat je hem niet direct kon pakken', dat is iets dat hem is bijgebleven. 'En ook het risico dat een drenkeling weer onder water zou verdwijnen.' Toch lukte het om een slachtoffer aan boord te krijgen. Die avond werden twee mannen gevonden, Joost en Sander. Ondanks de reanimatie overleefden zij het niet. Een derde overleefde het drama wel.
De hulpdiensten gingen door tot het te donker is om te zoeken. Een helikopter blies het schuim weg, de kustlijn en de zee werden uitgekamd. Paul lag om 01.00 uur in bed. Bij het eerste licht om 05.50 uur stapte hij weer op de reddingsboot. Er werden dan nog drie mannen vermist. Die dag werden twee van hen gevonden, Pim en Max. Een was nog vermist, Matthijs.
Zoektocht
'De weken erna ben je er iedere dag mee bezig, vooral omdat het laatste slachtoffer nog niet gevonden was', vertelt Paul. 'Dat heeft met het hele team heel veel gedaan. We zijn
full pull
doorgegaan' De KNRM kreeg in de dagen erna veel meldingen binnen. Maar vaak ging het dan om een zeehond of een groot stuk plastic.
tussen de blokken van het havenhoofd.
sloeg een krater in de Scheveningse surfgemeenschap. Voor strandtent The Shore ontstond een bloemenzee en op de rotsblokken van het havenhoofd verschenen vijf witte haringen ter nagedachtenis aan de vijf watermannen.
Impact op de KNRM
Het drama maakte ook grote indruk op de redders. En ook op Paul, zelf een surfer: 'Een jongen die precies in dezelfde situatie, hoe jij ook in het water ligt, dat die het niet gered heeft. Dat je die gewoon overleden aan boord neemt en vooral ook dat we hem niet meer bij konden brengen', legt hij uit.
Het was te laat. Ze hadden er te lang ingelegen
'Op het moment dat we hem aan boord hadden getrokken waren we allemaal in de veronderstelling dat we hem gewoon weer bij gingen brengen. Net zoals op tv dan draaien ze hem op de zijkant, er komt een golfje water uit en ze doen het weer. Dat was hier gewoon niet zo. Het was te laat. Ze hadden er te lang ingelegen.'
Veranderd
Ieder dag denkt hij nog wel even aan het drama van een jaar geleden, inmiddels heeft hij het wel een plekje kunnen geven. Toch heeft het ook zijn leven veranderd. 'In mijn werk kom ik vaak alledaagse probleempjes tegen die mensen heel groot oppakken. Dan denk ik: zeik niet, dat is geen probleem, wat hier gebeurt dat is een probleem', doelend op het drama van een jaar geleden.
Bekijk hieronder het portret dat Den Haag FM maakte van Paul van Rossum.
