Jongeren voelen zich vervreemd van Haagse politiek: 'Er wordt veel gepraat, maar niet geluisterd'

Kansen(on)gelijkheid, veiligheid, mentale gezondheid en je leven als starter: over deze vier onderwerpen lieten de jonge tafelgasten zich uit, waarna de aanwezige (kandidaat-)raadsleden erop konden reageren. Daarbij passeerde de plannen van meerde partijen de revue, maar in ieder geval één iemand in het publiek was hier niet van onder de indruk. 'Er wordt veel gepraat, maar niet geluisterd', spreekt ze in de microfoon. 'Er worden beloftes gemaakt en jonge mensen op de kieslijst gezet, maar doen ze dat ook daadwerkelijk voor de jongeren of enkel voor hun eigen politieke carrière?'

'Flauwekul', klinkt het naar aanleiding van die vraag uit de hoek van Rutger de Ridder, fractievertegenwoordiger van de VVD. 'Dat bedoel ik niet vervelend, maar we zitten hier allemaal omdat we vinden dat jongeren iets te melden hebben en om te zien of we iets beter kunnen doen. Ik zit hier niet voor mezelf, maar voor de stad.'

Toch nemen meerdere sprekers geen genoegen met deze uitspraak; zo laat Andromeda Anyan, die in de coronatijd worstelde met haar mentale gezondheid, weten zich helemaal niet zo gehoord te voelen. 'Probeer echt eens in de schoenen te staan van bepaalde doelgroepen', adviseert ze de aanwezige politici (in spé) wanneer de gebreken in de geestelijke gezondheidszorg – zoals de jarenlange wachtlijsten – ter sprake komen. 'Mensen denken te weten hoe iets in elkaar zit op basis van cijfers, maar wij zijn geen cijfers. We zijn mensen met een identiteit en we willen dat iemand gehoor aan ons geeft. Deze gesprekken zijn mooi, maar doe er was mee.'

Ook nachtburgemeester Pat Smith benadrukt hoe de afstand tussen jongeren en de lokale politiek overbrugd zou moeten worden. 'Jullie moeten je niet alleen inlezen, maar vooral ook inléven. Het is belangrijk dat een bestuurder met twee benen in de wereld staat en daar een connectie mee heeft.'

Om die verbintenis aan te kunnen gaan moet de onderlinge strijd tussen partijen ruimte maken voor meer overeenstemming, geeft hij aan. 'Ik denk dat het heel belangrijk is om als politiek orgaan eenheid uit te stralen. Iedereen roept nu "wij zijn de beste" en loopt elkaar populistisch te bestoken. Maar daar hebben we helemaal niks aan. We zijn samen Den Haag en alleen samen maken we de stad. Daarvoor zouden we de handen ineen moeten slaan.'

In het stadsgesprek van twee uur valt het woord 'ervaringsdeskundige' meerdere malen. Verschillende jongeren zien graag mensen in de politiek die op basis van hun persoonlijke ervaringen verbinding kunnen leggen met jonge mensen. 'Ik zat in de tram toen een groep jongetjes instapte', vertelt iemand uit het publiek wanneer het onderwerp 'veiligheid' aan bod komt. 'Ze waren aan het schreeuwen en schelden en ik zag de oudere mensen eromheen zenuwachtig worden. Toen heb ik gezegd: ‘Doe even normaal.’ Maar ik durf ze alleen aan te spreken omdat ik weet hoe het straatleven is. En dat zijn denk ik ook de jongeren die je in de politiek moet hebben, waar mensen ook tegenop kunnen kijken.'

Na afloop van het stadsgesprek besluit jongerenwerker Shemar Holmond niet te willen wachten op de gemeenteraadsverkiezingen: 'Het is mooi dat we zo samenkomen en dat de politiek ons vertelt over mooie plannen, maar wat gaat er morgen daadwerkelijk gebeuren als we hier weer weg zijn?', spreekt hij het publiek toe. 'Laten we in plaats van een schijnshow neerzetten, er samen werk van maken. Wie weet wat we kunnen bereiken, eventueel in samenwerking met de politiek?' Wie samen met Holmond wilde sparren over de toekomst van jongeren in Den Haag, kon zijn naam en telefoonnummer achterlaten.