Kinan (34) vluchtte uit Syrië en woont nu in SoZa, maar hij moet het oude ministerie verlaten

Rond een uurtje of zeven op een donderdagavond ontmoet ik Kinan bij hem thuis in het voormalige ministerie van Sociale Zaken, ook wel SoZa genoemd. Hij opent de deur voor me en ik kom binnen in kleurrijke kantoorruimte. In de woonkamer staat een hoop meubilair, die hij en zijn huisgenoten bij elkaar verzameld hebben. Samen drinken we een kopje thee en vertelt hij me over zijn ervaringen in Soza.

Iets meer dan vijf jaar geleden vluchtte Kinan vanuit Syrië, waar hij een soldaat was, naar Nederland. Na anderhalve maand in een asielzoekerscentrum in Zeist te hebben gespendeerd, werd hij herenigd met zijn familie, die hij al zes jaar niet had gezien. Zijn familie woont verspreid over Den Haag. Zelf is hij heel blij dat hij weer dicht bij zijn familie kan zijn.

SoZa is een voormalig ministerie met kantoorruimtes, die deels omgebouwd zijn naar woningen. In elke woning wonen gemiddeld zo'n vier Haagse jongeren en vier statushouders, zoals Kinan.

Het wonen in SoZa, heeft volgens hem voordelen en nadelen. Het grootste voordeel vindt hij het samenwonen met mensen die uit veel verschillende culturen komen. ‘Het is belangrijk om mensen met andere culturen te leren kennen. Het is niet altijd goed gegaan, maar daar leer je wel heel veel van’, zegt hij. Ook heeft hij baat gehad bij het wonen met Haagse jongeren: ‘Je hebt meer kans om Nederlands te praten en met Nederlanders in gesprek te gaan. Daardoor leer je sneller.’

Samen met zijn huisgenoten onderneemt hij veel activiteiten, zo koken ze vaak samen, gaan ze uit en vieren ze feestdagen. ‘Je kan met Koningsdag wel uitgaan, maar je weet niet hoe Nederlanders het vieren, tenzij je met een Nederlander uitgaat. Want dan weet je pas écht hoe het is.’

Het is volgens Kinan ook belangrijk om eigen cultuur te behouden. ‘Er zijn net zo goed voordelen aan mijn cultuur als aan de Nederlandse cultuur. Niemand gooit zijn cultuur zomaar weg. Maar het is belangrijk om je wat aan te passen. Iedereen zou dat moeten doen. Mijn Nederlandse buurvrouw houdt van Arabische koffie!’

Op hun beurt doen de Haagse jongeren dus ook mee aan de festiviteiten van mensen met andere culturen. Kinan erkent dat dit niet overal het geval is: ‘Veel mensen die bijvoorbeeld een asielzoekerscentrum wonen, krijgen niet de kans om Nederlanders van hun eigen leeftijd goed te leren kennen en daardoor blijven ze in hun eigen bubbel.’ In SoZa is er een goede mix van mensen die wederzijds respect voor elkaar hebben. Dat gaat Kinan dan ook erg missen.

Het wonen in Soza kent volgens Kinan ook heel wat nadelen. Naast het feit dat het soms best lastig is om meubels goed in een kantoorruimte te plaatsen, is het gewoon een openbare ruimte. Daar is veel misbruik van gemaakt. Kinan vertelt hoe gemakkelijk het is binnen te komen voor mensen die daar niet wonen. ‘Het verhuurdersbedrijf en de medewerkers kwamen gewoon vaak onaangekondigd binnen’.

Verder zijn er ook beveiligers ingehuurd die voor de veiligheid van de bewoners werden ingesteld. ‘Daardoor voelde ik me juist onveilig’, zegt Kinan. ‘Ze kwamen regelmatig in het midden van de nacht zomaar onze groep binnen. Dit deden ze zelfs bij groepen met alleen maar meisjes. Kan je nagaan, staat er opeens een vreemde man om drie uur ’s nachts in je huis.’

Ook deden ze volgens Kinan zomaar deuren op slot of zetten ze de WiFi uit als ‘straf’. ‘Straf? We zijn toch geen kinderen? dit is gewoon illegaal’. Nadat zij een advocaat hebben ingehuurd, hebben ze uiteindelijk alleen zelf de sleutels gekregen en hebben ze geen last meer van ongewenst bezoek.

Kinan is heel actief met het organiseren van evenementen om te verbinden met anderen, organisaties en bedrijven. Het initiatief van dit soort vrijwilligerswerk komt van hemzelf samen met wat vrienden van hem. Zo heeft hij met de hulp van anderen ook een eigen organisatie opgezet: Estafette. Hij vertelt er met trots over. ‘Het doel van de organisatie is om jonge mensen kansen te bieden door verschillende activiteiten, dat men mensen van andere culturen leert kennen en ze een netwerk in Den Haag kunnen opbouwen.’

Deze organisatie helpt mensen met hun plek te vinden in Den Haag door hun kennis te laten maken met andere mensen en organisaties. ‘Het leven in Nederland is heel druk, mensen gaan vaak om met de mensen die ze al kennen en doen de dingen waarmee ze al bekend zijn, daarom is het als nieuwkomer best lastig er tussen te komen. Hier proberen we mee te helpen.’

Estafette organiseert van allerlei evenementen waarbij iedereen welkom is. Over de afgelopen vier jaar hebben ze bijvoorbeeld gebarbecued, geschaatst, films gekeken op hun vele filmavonden en een festival en een cultuurmarkt georganiseerd. Daarnaast kunnen mensen meedoen aan bijvoorbeeld zwemlessen.

Estafette geeft ook terug aan de Haagse gemeenschap, zo hebben ze bijvoorbeeld Sinterklaascadeaus gedoneerd aan bejaardentehuizen, maaltijden gemaakt voor daklozen en gezelschapsspelletjes gespeeld met eenzame ouderen. Kinan hoopt hier mee door te kunnen gaan als iedereen uit SoZa moet verhuizen.

De huidige bewoners moeten het oude ministerie verlaten omdat de eigenaar van het complex andere plannen heeft met de locatie. Er moeten woontorens komen en kantoren. Hoe dat er precies uit kom te zien is nog niet bekend. Er liggen al ideeën klaar voor na de sloop.

Statushouders hebben een sociale huurwoning aangeboden gekregen. Maar hier is nog veel onduidelijkheid over. Ondanks dat Kinan weet dat hij SoZa binnenkort zal moeten verlaten en dus een nieuwe woning krijgt, weet hij nog niet wanneer of waar hij heen gaat. ‘Het zijn allemaal beloftes, maar het is onduidelijk en er staat nog niks op papier. Tot nu toe zijn het alleen maar woorden en kan ik dus eigenlijk nog niks geloven.’

Vanaf begin mei is de gemeente begonnen met het toewijzen van huizen. Kinan hoopt dus snel duidelijkheid te krijgen. De onzekerheid rondom zijn woningsituatie geeft hem wel wat stress. Kinan werkt in de techniek in Amsterdam. ‘Hier zit ik vlak bij Laan van NOI, dus dat is flexibel voor mij wat betreft reizen. Nu sta ik zo in Amsterdam, maar als ik bijvoorbeeld opeens in Scheveningen woon, wordt het wel lastig voor mij.’

Kinan krijgt vroeg of laat een woning toegewezen, maar voor de Haagse jongeren is dit een ander verhaal. Zij worden er ook binnenkort uitgezet, maar moeten tegen die tijd allemaal een eigen woning zien te vinden - en dat is best lastig in deze wooncrisis. Hoe de gemeente hiermee om zal gaan is nog niet bekend.

De Haagse jongeren hier nu wonen kunnen hier nog meer dan een jaar wonen, maar volgens huurrechten wordt dit lastig.