Belangrijke queerprijs voor Bi: 'Jezelf zijn, dat wens ik de hele wereld toe'

Bijna een week na de prijsuitreiking loopt Bi nog op wolken. 'Ik herleef het nu weer. Dat ze mij hier voor uitkiezen is een groot compliment. Dat maakt dat ik me nu pas realiseer, dat het werk dat ik voornamelijk in Den Haag doe, ook gezien wordt buiten de stadsgrenzen.'

Het duurde dan ook even voordat Bi door had dat de prijs voor hen was. Pas bij het oplezen van de achternaam kwam het binnen. 'Ik schoot meteen in tranen. Het was geweldig, de hele zaal was aan het juichen, klappen, gillen. Het was heel fijn.'

Bi was zo overdonderd dat de iPad met de speech nog in de tas zat. 'Dan neem je die prijs in ontvangst en wil iedereen met je op de foto. Dat is ook een belevenis. Met de andere genomineerden zijn we vijfenveertig minuten bezig geweest. Een aparte gewaarwording.'

Bi kreeg de prijs voor al het werk voor de queer-community in Den Haag. Al meer dan tien jaar zet Bi zich in voor het thema. 'Mijn grootste motivatie is omdat ik zelf tot die groep behoor. En ik heb ondervonden hoe lastig het kan zijn om eerst jezelf te accepteren en dan ook geaccepteerd te worden door je omgeving.'

Daarom organiseerde Bi gesprekken in migrantenkringen. 'Met een groepje vaders, moeders, broers, zussen en neven, om over het thema te praten. Ik merkte dat ik impact kon maken met mijn eigen verhaal, being black and queer. Ik ben iemand uit hun eigen omgeving, dat komt aan.'

In de gesprekken ging het over de zorgen en moeilijkheden waar de omgeving mee kampt. Bi weet als geen ander hoe dat is. Bi kwam bijna dertig jaar geleden thuis uit de kast als lesbisch. 'Mijn moeder vond het wel lastig. We zijn met z'n drieën thuis en mijn broer kwam een jaar eerder uit de kast. Toen kwam ik en dacht mijn moeder, wat zullen ze wel niet van me denken. Ligt het aan mij?'

Toen Bi vertelde dat hen op vrouwen valt, kwam er nauwelijks reactie. 'Ze reageerde niet. We keken voetbal en mijn moeder zat gewoon te kijken naar het beeldscherm.' Een paar weken later praten ze erover. 'Toen heeft zij mij verteld waar zij mee zat. Sindsdien stond ze gewoon achter en naast me. Het is een rauw verhaal, maar met een goed eind.' Een paar jaar geleden ontdekte Bi dat hen non-binair is.

Daarna is Bi ook nog actief bij COC Haaglanden en zet in 2015 The Hang Out 070 op, naar Rotterdams voorbeeld. 'Ik vond het belangrijk dat de groep voorlichters van het COC representatief was voor onze stad. Het was een vrij witte groep die op zwarte scholen voorlichting gaf over dit gevoelige thema.'

Dus breidt Bi het aantal voorlichters uit, van de 25 voorlichters was toen iets minder dan de helft van kleur. Naast verschillende culturele achtergronden keek Bi ook naar genderidentiteit. 'Het was mijn missie en daar ben ik in geslaagd.'

The Hang Out 070 was opgericht als een plek voor jongeren van kleur. Dat bleek al snel een succes. 'Er kwamen jongeren van kleur én witte jongeren. Ze vinden het fijn om in een diverse groep te zijn en verhalen te horen van anderen. De jongeren bepaalden zelf wat voor activiteiten ze wilden doen, zoals poëzieavonden, filmavonden, vogueing dance en gesprekken over transfobie en racisme.'

Bi ziet een groot verschil tussen de huidige jongeren en diens eigen jeugd. 'Ik ging op zoek naar gelijkgestemden en liep naar de sigarenboer voor de Zij aan Zij.' Nu is er veel meer te ontdekken. Ondanks dat er online genoeg voorbeelden zijn, 'is het beter om mensen in je omgeving te hebben die 'out and proud' zijn. Het is fijn als dat meer gebeurt, zodat ze de veiligheid voelen om te zijn wie ze zijn.'

Nu werkt Bi als beleidsmedewerker bij de gemeente Den Haag. Ondanks dat er al veel stappen zijn gezet, is er nog veel werk aan de winkel. 'Nog steeds lopen queer-personen niet hand in hand. En nog steeds moeten we veel doen om op scholen te laten landen dat het totaal oké is om jezelf te zijn.'

Over tien jaar hoopt Bi dat iedereen zichzelf kan zijn. 'Zonder dat je moet denken: kan dit wel? Is het veilig genoeg? Dat iedereen diversiteit ziet als een pluspunt, dat de hulpverlening zich verbetert en queer-organisaties in Den Haag elkaar meer weten te vinden. Dat je gewoon kan leven en jezelf kan zijn. Dat wens ik de hele wereld toe. Dat iedereen ziet dat anders zijn voordelen heeft, want je kan juist leren van iemand die anders is.'