Ali's fietsdagboek | Finish: 'Ik ben aangekomen, supermooi!'

Na vele kilometer, regen, kou, hitte en heuvels is Ali donderdagavond aangekomen in Marokko. 'Ik ben aangekomen!', vertelt hij vrijdagochtend enthousiast in Bob Staat Op. Bij zijn aankomst stond een ontvangstcomité hem op te wachten, zoals onder anderen zijn broer en een vriend. 'Ik was een beetje overdonderd. Er kwamen ook vreemden naar me toe voor foto's en om me te omhelzen. Supermooi!'

Hoewel hij de kilometers kan afvinken is zijn reis nog niet helemaal klaar. Om zijn overleden broer te laatste eer te bewijzen heeft hij zijn oude paspoort meegenomen. 'Die ga ik bij het graf van onze vader neerleggen om ze toch een beetje bij elkaar te brengen. Ik ben pas klaar als dat paspoort daar ligt. Het is een gebaar om het af te ronden, want ik weet dat ik het nodig heb om door te kunnen gaan.'

Ali is trots dat hij zijn einddoel heeft gehaald. Of hij het nog een keer zou doen? 'Het zou kunnen, ik weet dat ik het kan. Dat geeft mij zoveel zelfvertrouwen.'

En nu weer terugfietsen naar Nederland? 'Nee, nee, nee, houd op!', lacht hij.

Nog maar acht dagen en dan zit het avontuur voor Ali erop. Hij is nu in het zuidoosten van Spanje en heeft weer een rustdag terwijl we met hem bellen in Bob Staat Op.

Ondanks dat hij er bijna is, mag het voor Ali wel sneller gaan. 'Soms zou ik willen dat ik in vier dagen klaar zou zijn. De laatste loodjes wegen écht het zwaarst', vertelt hij. Dat komt ook omdat hij last heeft van heimwee, naar zijn gezin en zijn familie. 'Maar ik spreek je elke dag een paar keer.'

Eenmaal in Marokko komt er nog een bijzonder moment voor Ali. Hij gaat het paspoort van zijn overleden broer daar achterlaten. 'Ik heb zijn paspoort symbolisch mee. Ik weet nog niet wat ik er daar mee ga doen, misschien begraven of op het graf van onze vader leggen.'

Ali heeft een belangrijk punt bereikt in zijn reis: hij is de grens met Spanje over. Op zijn rustdag zit hij in een hostel in Barcelona. Spanje is wel even wennen, zegt hij in Bob Staat Op.

'In Nederland, België en Frankrijk waren de wegen goed. Hier zijn ze minder dan ik had verwacht, er zijn meer onverharde wegen. Dat valt me een beetje tegen.'

Gelukkig zijn de mensen net zo aardig en warm als eerder tijdens zijn fietstocht. Het helpt daarbij wel dat Ali een beetje Spaans spreekt. 'Maar nu ben ik in een te grote stad waar ik mensen minder goed durf te vragen of ik in hun tuin mag slagen. Misschien dat ik dat later wel weer vraag in de kleine dorpen.'

Toch gaat het krijgen van een slaapplek nog steeds vrij makkelijk. Onlangs kreeg hij zelfs meer aangeboden dan een plekje in een tuin. 'Ze zei, ik heb nog een logeerbed, ik heb avondeten en ontbijt voor je. En ik kreeg nog 20 euro.'

'Ik voel me hartstikke goed', zegt Ali dinsdagochtend opgewekt aan de telefoon in Bob Staat Op. Het is Ali's vierde rustdag op zijn tocht van ruim 3.000 kilometer naar Marokko. Hij heeft er al twaalf fietsdagen op zitten en is dus bijna op de helft van zijn reis. 'Gisteren had ik de beste dag, ik had geen hellingen en alleen maar wind in de rug. Het is machtig mooi hoe snel ik dan kan.'

Dat zorgde er ook voor dat hij veel kilometers kon maken. 'Ik heb mijn record verbroken op één dag, ik heb 140 kilometer gehaald.'

Ali is nu in de Drôme, dus hij is bijna in het zuiden van Frankrijk. En heeft hij een logeerplek gevonden met behulp van couchsurfing. Volgende week gaat hij de grens met Spanje over.

Het is de derde rustdag voor Ali tijdens zijn fietstocht naar Marokko. Na dagen met veel hellingen heeft hij een aantal vlakke etappes achter de rug. 'Het waren dagen met grote vlaktes en landbouwgrond, ik ben zo blij', zegt Al vrijdag in Bob Staat Op.

Maar er is niet alleen maar blijdschap, soms is het best eenzaam om alleen zo'n lange fietstocht te maken. 'Ik heb me wel eenzaam gevoeld. Als ik het moeilijk heb bel ik mijn vrouw en moeder, dan zijn we vijftien minuten aan het praten onderweg en heb ik weer genoeg energie om door te gaan.'

Inmiddels heeft hij er al zo'n 900 kilometer op zitten. Maar Ali heeft nog een lange weg te gaan, zelfs langer dan hij van tevoren had gedacht. 'Ik heb de route aangepast, zodat ik niet langs snelwegen hoef. Maar daardoor is het nu niet 3.000 maar 3.200 kilometer. Ik fiets liever twee dagen verder dan langs vrachtwagens.'

Ali is inmiddels een week weg uit Den Haag, onderweg naar Marokko. Hij heeft er al zo'n 600 kilometer op zitten en is nu in de Vogezen.

De fietstocht wordt wel steeds pittiger, vertelt Ali in Bob Staat Op. 'Ik ben gewend aan fietsen in Nederland met hier en daar een hellinkje. Hier is het veel klimmen. Dag vier en zes waren heel lastig en morgen moet ik echt afzien. Dat wordt de zwaarste dag met hellingen en hoogtes.'

Ali fietst elke dag zo'n honderd kilometer. Aan het eind van zijn dag gaat hij op zoek naar een plek om zijn tent op te zetten. 'Ik klop bij mensen aan en vraag of ik in hun tuin mag slapen.' Tot nu toe gaat dat goed en heeft hij elke dag een logeerplek. 'Iedereen is zo gastvrij en aardig. We komen eigenlijk tijd te kort om elkaar te leren kennen.'

De eerste drie dagen zitten er op voor Ali. 'Ik ben moe maar voldaan.' Er zaten pittige stukken tussen. 'Dan denk ik, oei de helling houdt niet op. Er waren momenten dat ik van mijn fiets moest afstappen en moest lopen. Maar ik heb het gehaald', vertelt Ali in Bob Staat Op.

Inmiddels is hij net over de grens met België. Elke dag probeert hij 100 kilometer te fietsen en logeert hij bij mensen in de achtertuin. De eerste nachten waren nog wat koud. 'Maar het wordt steeds mooier weer. Ik zie alleen wel op tegen de hellingen.'

'Ik ga 3000 km fietsen naar Marokko vanwege mijn broer, die in april 2022 is overleden'. Wally, de broer van Ali, is overleden aan de gevolgen van blaaskanker. Maar hij leed al bijna de helft van zijn leven aan Schizofrenie, ook had hij een partiële dwarslaesie. Met zijn actie wil Ali er mede voor zorgen dat het taboe op mentale aandoeningen minder wordt.

Na alle voorbereidingen is het voor Ali nu zover. 'De spanning is te voelen'. Hij gaat straks zijn thuis verlaten en zijn kinderen moeten hem ook gaan missen. 'Mijn zoon spreekt regelmatig uit dat hij mij gaat missen. 'Maar hij mag mij elke dag bellen, zo vaak als hij wil', vertelt Ali. Zijn reis duurt in totaal vijfenveertig dagen. Hij gaat tweeëndertig dagen fietsen, tussendoor heeft hij acht rustdagen 'en eenmaal aangekomen in Marokko ga ik een paar dagen bijkomen'.

Zijn doel was om één euro per kilometer op te halen en dat is hem gelukt. 'Ik zit nu op ruim 6000 kilometer en mensen blijven geven'. Het is nog steeds mogelijk om geld te doneren, dit kan via de GoFundMe website. 'Je kan een bedrag overmaken groot of klein, het is heel makkelijk', vertelt Ali. Zijn reis is ook te volgen op zijn Instagram 'Fietsenvannederlandnaarmarokko'.