Het Zuidwest van Harry en Ina: 'Opeens werd ik wijffie en moeders genoemd in het plat Haags'
29 juli, 09:00 • 4 minuten leestijd
DEN HAAG - Zuidwest gaat op de schop. Er worden tientallen miljoenen euro's in de wijken gepompt voor woningbouw en betere leefbaarheid. Wat vinden de buurtbewoners zelf van de plek waar ze wonen en hoe zien zij de toekomst van Zuidwest? In deze serie spreken wij sleutelfiguren uit Zuidwest. Deze keer ontmoeten we Harry en Ina in snackbar Vrederust, een echtpaar dat inmiddels al meer dan 30 jaar achter de frituur staat.
Even voorstellen...
Harry: 'Ik ben Harry, 63 jaar en ben letterlijk opgegroeid in deze snackbar. Mijn vader en moeder zijn de zaak begonnen op 1 april 1961: en dat is geen grap. Op mijn elfde stond ik samen met mijn broertje ijs te scheppen op een houten Heineken kratje.'
'Mijn ouders verkochten acht snacks toen ik klein was en maakten bijna alles zelf: van de loempia's tot aan de nasibal. Ik kan me nog goed herinneren dat mijn vader in het schuurtje hiernaast de aardappelen aan het schillen was.'
Ina: 'Mijn naam is Ina, 61 jaar en ook al jaren verbonden aan de snackbar. Op mijn 21ste heb ik Harry ontmoet via gemeenschappelijke vrienden. Ik kom oorspronkelijk uit Capelle aan den IJssel en werkte toen nog bij de voormalige ABN Amro.'
'Toen zijn ouders ermee gingen stoppen en ze aan ons vroegen of het wilden overnemen, heb ik geen moment getwijfeld. Het was in het begin even wennen, want opeens werd ik wijffie en moeders genoemd in het plat Haags. Daar kijk ik nu niet meer van op.'
Waarom is het zo leuk om hier te ondernemen?
Harry: 'We zijn echt een woonkamer geworden in de wijk. De mensen ontmoeten elkaar hier en het voelt echt als een vriendenkring. Het leuke aan onze snackbar is dat je hier niet alleen frituur kunt halen, maar ook een biertje of wijntje kunt drinken. Als mensen elkaar niet kennen, brengen wij ze bewust met elkaar aan de praat.'
Ina: 'Tijdens corona merkten we ook echt dat mensen dat contact misten. Dan kwamen ze hier een patatje afhalen en gingen ze stiekem in het raam zitten om met ons te kletsen. We kennen iedereen in de wijk bij naam, dus het voelt altijd heel gezellig.'
'We geven ook regelmatig feestjes hier en hebben zelfs een bruiloft gehad van Pieter en Andrea. Die zijn nu tien jaar samen. Ik weet het nog heel goed, we hadden alles wit versierd: van de kaarsen tot aan de aankleding. Het was super gezellig.'
Wat is jullie lievelingsplek in de wijk?
Ina: 'Een plek waar we beide graag komen is ons volkstuintje bij Nut en Genoegen. Ik vind het heerlijk om te snoeien, onkruid te trekken en het gras te maaien. Het is daar heerlijk rustig en toch midden in de stad. Het eerste jaar hadden we zelfs komkommers en tomaten in de tuin. Dan konden we tegen de klanten zeggen dat die daar vandaan kwamen.'
Harry: 'We hebben ook twee honden gehad en liepen toen veel door het park. Het leuke aan deze wijk is dat het heel groen is. Naast de trams groeit een hoop gras, er zijn veel sportvelden en parken. Bovendien is het lekker weids opgezet.'
Wat wensen jullie voor de toekomst van Bouwlust en Vrederust?
Harry: 'Soms heb ik het gevoel dat Zuidwest wordt vergeten. Sommige bewoners maken er echt een troep van door hun afval naast de container te gooien, maar ik denk ook dat het komt omdat de gemeente hier amper komt om het op te ruimen. Het zou heel fijn zijn als er meer mensen ingezet kunnen worden om de straten schoon te maken en bijvoorbeeld de heggen te snoeien.'
Ina: 'Wij hebben al lang geleden een huis gekocht in de buurt, maar voor starters is het nu heel moeilijk om hier aan een woning te komen. Ik hoop dat er genoeg betaalbare woningen gebouwd worden, zodat ook mensen met niet zo'n hoog inkomen hier kunnen blijven wonen.'
Lees hier de andere verhalen in de serie over Zuidwest:
