Haags Hiphop Centrum bestaat 20 jaar: 'Dit is een manier van leven'

Omringd door tweedehands elpees en ouderwetse draaitafels, vertelt Oostinga dat hiphop voor hem meer is dan alleen muziek. Voor hem is hiphop een 'way of life'.

Bij de hiphopcultuur leer je volgens Oostinga jezelf in te zetten voor andere mensen. En anderen leren zich in te zetten voor jou. In die zin is het 'één grote familie'. 'Hiphopevenementen zijn ook meer dan alleen muziekevenementen. Ze voelen meer als familiereünies, waarbij iedereen elkaar kent en gaat en staat waar hij wil.'

Tijdens de deejay-, dans- en raplessen die de stichting geeft, zijn ze daarom met meer bezig dan alleen een discipline bijbrengen. Ze leren de cursisten ook over de hiphopcultuur, vertelt Oostinga. Volgens hem bestaat hiphop op basis van het 'each one teach one'-principe, waarbij je al je kennis wilt doorgeven aan de volgende generatie. Daarbij gaat het niet alleen om het aanleren van 'skills', maar ook over het doorgeven van de cultuur.

'Veel rappers van nu doen bijvoorbeeld aan 'bragging' en 'boosting'. Dat is opscheppen over je geld en dure kleding. Je kan iemand heel eenvoudig daarin trainen en vertellen hoe het beter moet, maar wij vertellen ook waar het vandaan komt. Van oorsprong wordt het gedaan om iemands economische ontwikkeling van arm naar rijk weer te geven. Het is meer dan alleen maar opscheppen over de dure merkkleding die je draagt. Dat soort dingen vertellen wij erbij.'

Oostinga kwam in de jaren negentig in de lokale hiphopscene terecht. 'In 1996 kwam ik in Den Haag wonen. Er waren toen drie ontmoetingsplekken voor Haagse hiphopliefhebbers. De rolschaatsbaan in Scheveningen, de zondagen in Het Paard en coffeeshop Netsotov. Een vriend van me wees me in de richting van Netsotov. Dat was echt de place to be. Hier werd heel veel hiphop gedraaid, gebreakdancet en gerapt. Dat was de plek voor Haagse hiphopliefhebbers.'

Die sfeer van de coffeeshop wilde hij meenemen naar het Haags Hiphop Centrum. 'Iedereen mocht daar plaatjes draaien. Je skill level deed er echt niet toe. Het deed er ook niet toe wie je was of wat je deed. Je was altijd welkom.'

In 2003, precies twintig jaar geleden, richtte hij het Haags HipHop Centrum op. Die belangstelling voor de cultuur speelt nog steeds een prominente rol in het interieur van het gebouw. Vanaf de buitenkant ziet het pand aan de Van der Kunstraat eruit als elk ander kantoorgebouw. Grijs en onopvallend. Maar bij binnenkomst zie je dat de receptie is bespoten met graffiti. Even verderop in de danszaal hangt een groot portret van de rapper Tupac Shakur. Op alle muren posters of tekeningen van alles dat maar iets met de muziek heeft te maken. 'Het gebouw moest hiphop ademen.'

Toen het centrum in 2008 voor het eerst een studio kreeg, besloten de oprichters direct een album op te nemen met een aantal beginnende rappers. Met ongeveer tien jonge mannen waren ze toen uren aan het schrijven en aan het opnemen, beschrijft Oostinga. Uiteindelijk hebben ze daar twee cd’s opgenomen.

Op een van de cd's staat zelfs een nummer van Mula B, die toen nog rapte onder de naam Killa. Op de cd’s worden ook de verschillende kanten van Den Haag belicht. Ze hebben allebei de naam '5400 zone', refererend naar het HTM-nummer van het stadscentrum.

De hiphop-pionier zou graag zien dat de bekende rappers uit de stad meer te koop lopen met hun Haagse identiteit. In de teksten van Mula B komt wel naar voren dat hij uit Den Haag komt, maar het is niet iets waarmee hij pronkt, vertelt Oostinga.

Teleurstellender vindt hij dat veel mensen niet eens weten dat Frenna uit Den Haag komt. 'Het is niet dat ze het totaal niet doen, maar men associeert de stad niet direct met hen. Terwijl dat wel zou kunnen. Als ik ergens kom draaien, dan weten mensen direct dat ik uit Den Haag kom.'

Dat voorkomt ook dat mensen Den Haag gaan associëren met hiphop, vertelt Oostinga. Vooral omdat hiphop ook nog eens een beetje in de schaduw valt van de Haagse rockcultuur. 'Den Haag staat al jaren bekend als beatstad. Voor rock is er ook een bredere infrastructuur. Daar zijn meer festivals en meer podia voor.'

Dat begint wel steeds meer te veranderen, volgens Oostinga. Deels dankzij het Hiphop Centrum. 'Dat komt omdat we de cultuur breder verspreiden via onze lessen. Maar ook omdat we de disciplines meer met elkaar laten samenwerken. In het begin was er weinig samenwerking tussen de breakdancers, deejays en rappers. Die komt nu meer en meer. Dat zorgt weer voor een grotere cultuur. Dan komt daaromheen ook een grotere infrastructuur. Meer optredens, dus meer bekendheid. We beginnen steeds meer te evolueren in een grote hiphopstad.'