Taverne Meer en Bosch sluit na 50 jaar de deuren: 'Was mooi geweest om langer door te gaan'

Het duurt niet lang meer voordat het klassieke restaurant van de familie Simons haar deuren definitief sluit. Als het aan de familie ligt waren ze nog langer doorgegaan, maar dat is helaas niet mogelijk. 'Het grootste probleem is om het juiste personeel aan te komen', vertelt de gepensioneerde Peter Simons aan tafel van zijn restaurant, die momenteel gerund wordt door zijn kinderen Yuri, Jelka en Dennis.

Door het personeelstekort is de taverne, te vinden op de grens tussen Loosduinen en Kijkduin, nog maar vier dagen per week open . 'Veel te weinig om genoeg omzet te draaien', legt Peter uit. 'Hiervoor waren we zeven dagen per week open. We merken dat het vooral heel lastig is om goede chef-koks te vinden.'

Niet alleen het personeel uit de keuken werkt mee aan het bereiden van de gerechten, ook de bediening helpt mee. 'We maken bijvoorbeeld verse sausen aan tafel', vertelt Yuri, die zowel in de keuken werkt als in de bediening. 'Dan roken we eerst de zalm in de keuken en snijdt de gastheer of gastvrouw het aan tafel. Ook flamberen we gerechten voor het publiek.'

In het verleden stonden er nog vier mensen 'aan de voorkant' van het restaurant, nu nog maar twee. 'Vaak zijn dat zelfs kennissen die af en toe bijspringen als vriendendienst. Het horecalandschap is echt aan het veranderen. Veel familiebedrijven en kleine ondernemingen stoppen door de prijsstijging van voedsel en energie. Dan overleef je de coronaperiode, maar kun je vervolgens niet verder, omdat al je reserves op zijn. Dat voelt heel wrang.'

In het familierestaurant komen veel vaste gasten, die langzamerhand te horen krijgen dat de taverne gaat sluiten. 'We krijgen nu al de eerste reserveringen binnen voor de kerstperiode', vertelt Peter, terwijl hij een slokje neemt van zijn koffie. 'Die mensen moeten we vertellen dat we nog niet weten of we er nog zijn rond de kerst.'

Dat ze dit nieuws moeten verkondigen aan hun vaste gasten doet pijn. 'De kerst is ook één van onze mooiste periodes', vertelt Helen, de vrouw van Peter, met een twinkeling in haar ogen. 'Dan komt bijna iedereen in een smoking of mooie jurk naar het restaurant. We serveren dan een negen gangen diner', vertelt de nu gepensioneerde gastvrouw.

Werken in een familierestaurant vergelijkt Yuri met een aflevering in Goede Tijden, Slechte Tijden. 'In een ander restaurant bestaat meer hiërarchie. Dus als iets je niet aanstaat, houd je sneller je mond. In een familie doe je dat niet. Mijn broer en zus werken hier ook, dus iedereen zegt wat hij of zij denkt. Maar dat werkt wel, anders zouden we het niet zo lang hebben volgehouden met elkaar.'

Iets wat de gastheer/ chef-kok het meeste gaat missen aan het familierestaurant, zijn de vaste gasten. 'Maar ook de filevorming zodra er een crêpe wordt besteld. Wij flamberen die namelijk aan tafel. Dus als er één iemand begint, volgt de hele zaak zo'n beetje.'

Volgens de familie komen er veel verschillende gasten op de taverne af. 'Thierry Baudet is hier wel eens geweest met zijn fractie, toen ze net waren begonnen. Stond 'ie daar met z'n baard allemaal ideeën te verkondigen aan de groep. We hebben ook wel eens de burgemeester op bezoek gehad, maar we krijgen ook veel strandgasten uit Kijkduin. Maar ook onze buurvrouw loopt de zaak hier plat en veel vaste gasten.'

Sinds de zaak te koop staat op Funda, gaan er geruchten rond dat er een sportschool in het monumentale pand zal komen. Daar heeft Peter ook wat over gehoord, maar een bod heeft hij nog niet ontvangen. 'Het gaat om een Health Spa', weet hij te vertellen. 'Er is een wijziging aangevraagd in de omgevingsvergunning. Maar het moet blijven zoals het is, omdat het om een monument gaat, dus ik denk niet dat dit zal gaan gebeuren.'

Wie de zaak gaat overnemen, is dus nog de vraag. Maar pijnlijk blijft het voor de familie sowieso nog wel even. 'Het voelt toch als je kindje', vertelt Helen. 'Het was mooi geweest als we langer hadden kunnen doorgaan.'