Code geel mag de pret niet drukken bij eerste Prinsjesnach: 'De nach is terug, maar dan anders!'

Het idee van het festival is simpel. Twintig gratis acts op zeventien verschillende locaties op loopafstand van elkaar in het centrum. 'Het is eigenlijk een muzikale kroegentocht', vertelt organisator Lucy Zuiderwijk. De Koningsnach, jarenlang een veelbezocht feestje in Den Haag, wordt vaak geassocieerd met heel hard feesten en net zo hard zuipen.

Prinsjesnach mag ook een feestje zijn, maar moet volgens de organisatie wel om de muziek draaien. 'Maar er mag ook wel gezopen worden hoor', vult Lucy lachend aan.

Qua muziek is er voor iedereen wat wils. 'Er is klassiek, jazz, pop, indie, n=Nederlandstalig, echte gypsie muziek, blues, zal ik nog even doorgaan? Er spelen twintig acts en van de zeventig muzikanten zijn er meer dan zestig Haags. Het is dus echt een Haags festival.' Het feest vindt zowel buiten als binnen plaats. 'Buiten zijn alle optredens akoestisch en binnen kan het ook versterkt. En de locaties lopen uiteen van de kelder van café de Hoppzak en de Bookstor op het Noordeinde tot aan de Waalse Kerk. Het leuke is dat bijna elke plek meteen toezei. Het was echt van 'ja, leuk! En wat is het nou precies?''

Een van de eerste bandjes die optreedt is 'De Band Cosmo'. In de Molenstraat hebben zich zo'n dertig bezoekers verzameld voor Café 't Ogenblik om de vier nog jonge artiesten te bewonderen. De band is pas in december opgericht, maar timmert heel hard aan de weg. In maart wonnen ze zelfs de talentenjacht Talent Event in het Paard.

'We treden de afgelopen tijd elk weekend wel twee of drie keer op', vertelt zanger Tinko. 'Net speelden we akoestisch, dat is totaal anders dan wat we normaal doen. Dan spelen we met harde gitaren en is het beuken en moshpits. Maar we vinden het juist leuk om alles te proberen. Nu konden we een beetje kloten met een melodica en een shaker erbij', zegt hij wijzend naar instrumenten. 'En dit is weer heel ander publiek.'

De band treedt later op de avond nog eens op in de Ned Kelly's. 'Dan wel versterkt. Dus dat wordt bier gooien.' 'Behalve Constantinos. Die moet limonade gooien want hij is pas zeventien', zegt gitarist Daniël plagerig. 'Hij is de puppy van onze groep, maar heeft wel de meeste baardgroei.' Echt zenuwachtig voor optredens, is de groep niet meer. 'Maar we hebben wel ieder onze voorbereiding, aldus Tinko. 'Ik wil alles heel erg plannen. Constantinos zit op zijn benen te drummen en Daniël gaat met leuke meisjes in het publiek praten.'

Even verderop staat nachtburgemeester Pat Smith te zingen in de opening van de Waalse kerk. Een roze licht schijnt op hem en zijn gitaar. 'Dit lied gaat over het enige wat je echt nodig hebt in het leven. Behalve een hartslag dan natuurlijk', grapt hij. Een klein kindje, dat helemaal vooraan staat te dansen met een laserlampje, slaakt een blije kreet. 'Kijk, jij weet waar ik het over heb', zegt Pat lachend. 'De liefde.'

Terwijl Pat Smith nog een akoestisch liedje inzet, ditmaal echt over een hartslag; 'want ook die heb je nodig, anders ben je dood', staat Tess Merlot verderop te zingen in café 't Hoekpandje. 'Je mag alleen naar binnen als je meezingt, zegt een jolige man die bij de deur van het bomvolle café staat.

Als het even later hard begint te regenen, dringen de feestgangers zich bij de volle café's naar binnen. Een aantal bezoekers is zo slim geweest om een paraplu mee te nemen. 'Ze hadden code geel gegeven hè', zegt een dame in een regenponcho. 'Dus ik ben voorbereid' Bij café de Zebedeus aan de Grote Kerk staat een groep mensen op een kluitje onder parasols om te luisteren naar de Haagse zangeres Lilo.

Lilo (24) maakte in haar leven al veel mee. Ze groeide op in een Jehovagetuigen gemeenschap en werd daarvan uitgesloten. Ze begon met teksten schrijven, die uit haar eigen leven gegrepen zijn, en treedt sinds 2020 op. 'Mijn liedjes zijn best kwetsbaar, juist omdat ik in het Nederlands zing. Maar daarom kies ik daar ook voor', vertelt ze. Er wordt ademloos naar haar geluisterd. 'Ik word er stil van', zegt iemand.

'Eindelijk is er wat te doen op een maandagavond', vindt een man die onderweg is naar een volgend optreden. 'Dat er morgen gewerkt moet worden, vergeet ik even.' Als het aan de organisatie ligt, wordt het feestje volgend jaar in elk geval weer gevierd. 'We zagen het eerst als pilot. Maar we krijgen zoveel positieve reacties, dat we die gedachte hebben losgelaten. We denken al stiekem na over de volgende editie.'