Het Van Ostadehofje in de Schilderswijk is een dorp in de stad: 'De tijd staat hier stil'

Het is dinsdagmiddag als de 46-jarige Golden Sarfati door het hofje fietst van de Van Ostadewoningen. De Haagse mag dan wel midden in het centrum wonen, maar hier is het stil. Geen toeterende auto's, piepende trams of andere luide stadsgeluiden. Dat ze in een hofje mídden in de Hofstad mag wonen voor een prikkie, is iets waar zij erg blij mee is.

Sinds de moeder van een driejarige peuter hier woont, voel ze zichzelf dan ook erg gelukkig. 'Ik vind de mensen in het hofje heel lief', vertelt Golden, terwijl ze op haar fietst wiebelt. 'Hiervoor heb ik ook vijftien jaar in de Schilderswijk gewoond, maar dan bij de Haagse markt. Dit is duizend keer gezelliger.'

De Van Ostadewoningen komen uit 1886 en zijn oorspronkelijk gebouwd voor arme Joodse bewoners. Die zijn er nooit gekomen, want in die tijd konden ze niet handelen in het hofje, omdat die niet binnen de stadsgrenzen behoorde. Daarom kwamen er na die tijd vooral arbeidsgezinnen en alleenstaanden in het hofje wonen. Inmiddels wonen er gezinnen, ouderen en starters door elkaar. Die mix gaat goed samen, maar er ontstaan ook wel eens irritaties.

Volgens een hofbewoner is er tegenwoordig sprake van een leeftijdskloof. 'De jongeren houden niet genoeg rekening met de ouderen', vertelt een huurder, die liever anoniem blijft. 'Vooral in de zomer borrelen jongeren hier regelmatig tot laat in de nacht. Dan moet ik de dag daarna vroeg op voor werk, maar hoor ik ze in mijn slaapkamer door de dunne wandjes heen nog herrie maken.'

Toch is een meerderheid van de bewoners positief. Zo vindt de 30-jarige Geert van der Sluis het het geweldig om een appartement in een hofje te huren. 'Voordat ik hier kwam wonen, huurde ik anti-kraak. Ik moest er toen al snel uit. Het was echt een uitkomst dat ik hier mocht komen wonen. Vooral voor starters is het namelijk moeilijk om iets te vinden.'

Vroeger regelde 'buurtvader' Sjaak van Doezum wie er in de ruim tweehonderd sociale huurwoningen mocht komen wonen. Sinds hij in 2014 overleed, maakt makelaar Jeroen Janmaat van Makas de selectie. Volgens de anonieme bewoner is de leeftijdskloof sindsdien ontstaan. Toch laat Jeroen weten dat zij nog steeds rekening houden met een voorkeursstem vanuit de bewonerscommissie. 'Als we horen dat het om een spoedgeval gaat, krijgt diegene voorrang.'

Om in aanraking te komen voor een appartement in het Van Ostadehofje, moet je ingeschreven staan in een woningzoekendenbestand. 'De meeste huurders komen eerst in een benedenwoning te wonen van rond de veertig vierkante meter. Als er plaats is, kunnen ze vervolgens doorstromen naar een grotere bovenwoning', legt de makelaar uit.

Dat mensen met een laag inkomen nu een plek in het centrum kunnen bemachtigen voor maar weinig geld, is iets waar velen heel dankbaar voor zijn. Toch ziet ook Geert dat het hofje te maken heeft met problemen. 'In de zomer is mijn deur ingetrapt door kinderen uit de buurt. Dat was heel heftig. Gelukkig is het nu wel opgelost, maar ik voelde me toen totaal niet veilig.'

Volgens zijn buurvrouw, Patricia Theunissen, zijn die problemen niet nieuw. 'Ik woon hier al sinds 1999', lacht de 53-jarige huurder. 'Vroeger stonden ze hier te dealen. Dat gebeurt nu niet meer. Eigenlijk is de sfeer alleen maar verbeterd. Het dorpse gevoel dat hier heerst is uniek. Het lijkt echt alsof de tijd stil staat. Niet alleen qua sfeer, maar ook als je kijkt naar de huizen. Het hofje zou zo een filmset kunnen zijn.'